thinking

"Jij denkt teveel na!"

Ze hadden een punt, al die mensen die ik langs mijn weg ben tegengekomen en dit bij me opmerkten. Het was een confronterende uitspraak en ik hoorde ze dan ook niet zo graag komen. Daarnaast kwamen er nog veel opmerkingen over wat mensen dachten te zien aan mijn buitenkant, maar wat zich binnenin afspeelde, was een mysterie. Voor hen, maar eerlijk gezegd ook wel voor mezelf. 

​

De onduidelijkheid, alle vragen in mijn hoofd, alle beperkingen en druk die ik voelde vanuit mezelf en de buitenwereld,...dat alles hield me klein.  Er zat echter al zo lang iets te broeien dat er nog niet mocht zijn, maar vroeg of laat naar buiten moest komen.

 

 Het leven geeft je exact wat je nodig hebt en zonder het goed door te hebben was mijn groei-tocht dan toch gestart. Bestemming niet helder, de weg ernaartoe wel behoorlijk avontuurlijk en boeiend. Ik leerde anderen en (daardoor) mezelf beter kennen, leerde weer voelen, later werd dit doorvoelen, vond inspiratie na vele moodboards en 'het Pinterest bord van mijn leven', ontmoette prachtige reisgenoten, herontdekte relaties en liet los, koesterde veel ervaringen en bleef met grote ogen kijken naar alles wat me werd gepresenteerd,...zelfs de minder mooie plaatjes.

​

Een talent dat ik hierdoor nog beter heb ontwikkeld is, niet enkel kijken naar wat je wilt en droomt, maar wat je al hebt. De droom leren ontrafelen en kijken wat daarachter zit. Ik neem je even mee in mijn droomwereld.

​

Stiekem droom ik van reizen, rondtrekken, als het even kan in de coolste Van, en af en toe landen in een tiny-house waar alles heerlijk gezellig, netjes, minimalistisch en dus rommelvrij is. Veel meer uren buiten doorbrengen dan binnen, een leven creëren waarin mijn eigen ritme gewoon mag bestaan, handelen naar wat je voelt dat je nodig hebt, je niet vastpinnen of beperken en dit voorleven aan onze kinderen.

Ooit droomde ik ook van een herenhuis in een coole stad en wist ik perfect hoe het er vanbinnen zou gaan uitzien. Een thuis voor onze kinderen met speelruimte, een moestuin, kippen, katten en een hond was echter ook een droom en die hebben we kunnen waarmaken en mogen ervaren als een plek waar het leven sterke wortels kan krijgen en die muren je alle stabiliteit geven die je zo nodig hebt. 

​

Jobwise heb ik deze stabiliteit ook gezocht en gevonden. Hard werken, gaan voor de missie, degelijk en betrouwbaar alles geven, loyaal en vooral met veel warmte voor de doelgroep, want daar doe je het tenslotte voor.

De drang naar avontuur en nood aan natuur, het niet zo goed passen tussen vier muren en bestaande structuren, verder willen kijken, weten dat het soms anders kan en moet, mijn creatieve geest die tegelijk van overzicht en orde houdt, maar vooral bewegingsruimte nodig heeft. Het deed een belletje rinkelen. 

​

INTHEMIDDLE

werd geboren en daarmee ook veel meer Katrien!

​

​

Er valt dus nog veel te ontdekken en te groeien, te dromen en de wegen daarnaartoe te bewandelen en ervaren. Klaar voor de reis!

​

"It's about the journey, not the destination!"

​

​

​

​

​

​

​

​